- θεόμιλος
- θεόμιλος, -ον (Μ)αυτός που συνομιλεί με τον θεό.[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -όμιλος (< όμιλος), πρβλ. δυσ-όμιλος, εξ-όμιλος].
Dictionary of Greek. 2013.
θεόμιλος
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
